Speech burgemeester op Zomerfestival 2024

Zoals u wellicht weet is het Zomerfestival het alternatief voor de traditionele nieuwjaarsreceptie die we voorheen organiseerde. Daarom is dit ook een moment waarop de burgemeester graag wat gedachten met u deelt. Haar speech leest u hieronder terug.

"Wauw, de kop is eraf. En hoe! Fantastisch om het Zomerfestival te openen met deze talenten. Wat een rijkdom voor onze gemeente. En wat mooi dat mijn voorgangers, oud-burgemeesters Janneke Snijder en Hermen Overweg hier ook bij aanwezig kunnen zijn. Welkom! 

Het is bijzonder hoeveel talent, jong en ouder, we hebben in Oldebroek. Dans, zang, muziek. In de sport en bij verenigingen. Thuis en op het werk. Maar ook zie ik heel veel talent onder vrijwilligers en bij initiatieven van inwoners, met en voor elkaar. Bij dat laatste denk ik dan bijvoorbeeld aan Haventje Noorderrot, Oranje- en wijkfeesten en bouwprojecten zoals De Singelhof. Het is goed om hier bij stil te staan. Stil te staan bij wat we met elkaar kunnen en wat we samen hebben. Waar we trots op zijn. Stilstaan bij wat ons verbindt. 

En wat is het fijn om hier met elkaar samen te zijn. Elkaar te ontmoeten. Daar geniet ik echt van, samen een feestje vieren. Maar... ik vind het ook belangrijk om hier – nu op dit moment – even wat gedachten te delen. 

Stil te staan bij de dingen die ons bezig houden. Bij de zorgen… Dan denk ik bijvoorbeeld aan asielopvang. Morgen is het precies een jaar geleden dat we van het COA de brief kregen waarin zij aangaven asielzoekers te willen opvangen aan de Bovendwarsweg. Inmiddels zijn we een jaar verder en zijn de zorgen meegegroeid. Frustratie, boosheid, verdriet, angst. En dat is logisch. En aan de andere kant hoor ik ook geluiden met meer vertrouwen. Ik kan niet anders dan begrip hebben voor beide kanten en alles daar tussenin. Alles is er en mag er zijn. En dat geldt natuurlijk ook voor andere onderwerpen. 

We zitten nu eenmaal niet altijd met elkaar op één lijn. Soms is er afstand. Soms lukt het gewoon even niet. En op zichzelf is dat niet zo erg. Sterker nog, het is ook goed om het niet altijd met elkaar eens te zijn. Wrijving geeft glans, zeggen ze wel eens. Maar we moeten elkaar wel blijven vinden. We moeten de lijntjes houden, de bruggetjes bouwen. Doen we dat niet, dan raken we elkaar kwijt. We kunnen niets met elkaar organiseren als we niet blijven luisteren, praten en ons best doen om elkaar te verstaan. Dat mogen, nee, dat moeten we dan ook van elkaar verwachten, vind ik. 

Er gebeurt veel in de wereld. Er gebeurt veel in Nederland. Het zijn spannende tijden. Onzekere tijden. We hebben de Europese verkiezingen net achter de rug. We wachten op een nieuw kabinet. We weten inmiddels wie de premier zal gaan worden. Maar het blijft spannend hoe het er precies uit gaat zien. Durven we te vertrouwen? Op de toekomst? Op dat het goedkomt? 

Vertrouwen we erop dat onze kinderen en kleinkinderen een woning vinden? Vertrouwen we erop dat het leven betaalbaar blijft? Vertrouwen we erop dat de oorlog niet verder onze kant op komt? 

Natuurlijk gaan deze gedachten ook door mijn hoofd.  Als u het aan mij vraagt, dan wil ik dat vertrouwen zeker hebben. Maar het houdt ook mij bezig en ik zie dat we aan de bak moeten. Samen, met elkaar, om er iets van te maken. En ik ga u niet zeggen dat ik als burgemeester van de gemeente Oldebroek alle zorgen kan wegnemen. Dat ik u kan beloven dat álles goedkomt. Maar als ik zie wat we samen voor elkaar krijgen, dan vertrouw ik erop dat we samen die lastige uitdagingen aankunnen. 

Want ik merk dat de wil om iets voor een ander te doen hier heel groot is. Om iets goeds te doen, om van meerwaarde te zijn. De wil om dingen vanuit het hart te doen, soms zelfs zonder er iets voor terug te verwachten. Belangrijke waarden waar we met elkaar op kunnen bouwen. 

Dat zie ik ook iedere keer weer aan het aantal Koninklijke Onderscheidingen dat ik mag uitreiken, dit jaar waren dat er maar liefst vijf. Drie leden en twee ridders in de Orde van Oranje Nassau. En naast de jaarlijkse lintjes, mag ik ieder jaar ook erepenningen uitreiken. En hoe leuk is het dat ik dat vandaag, straks, mag doen. Er lopen hier nu vier mensen nietsvermoedend rond op het Zomerfestival die ik straks mag verrassen met een onderscheiding. Een onderscheiding voor het talent dat zij, vaak vrijwillig en zonder erbij na te denken, inzetten voor een ander. 

Laten we elkaar vinden in deze gemene deler: deze inzet, wilskracht en dit talent. Laten we vasthouden aan dat wat we met elkaar hebben. En laten we onszelf vooral niet onderschatten. Want we hébben het talent om er met elkaar wat moois van te maken. Dat zien we vandaag op het podium van het Zomerfestival, maar dat zie ik dagelijks bij eenieder van u. Laten we dat talent gebruiken. En laten we het delen, want samen hebben we meer!

Daar wil ik graag met u op proosten….op het talent in onze gemeente, we gaan er samen wat moois van maken. Proost!"